"Voordat ik vader werd, was duurzaam leven bij mij denk ik vooral iets rationeels. Mijn eigen vader leerde mij het belang van duurzaamheid, ik heb Milieukunde gestudeerd, heb me verdiept in wetenschappelijke rapporten en onderzoeken. Ik wist met mijn hoofd dat er iets moest gebeuren, ik kende de cijfers. Maar ik kon het ook makkelijk parkeren als het niet zo goed uitkwam."

Pap, wat heb jij gedaan?

"Toen Mees werd geboren, voelde ik pas echt in mijn hart wat me te doen stond. Ik realiseerde me dat ik gebruik maak van een aarde waarop hij nog verder moet als ik er niet meer ben. Als ik dat niet met zorg doe, teer ik onnodig in op de reserves die van hem zijn. En van zijn kinderen en kleinkinderen. Stel dat er een dag komt waarop hij mij aankijkt en vraagt: pap, wat heb jij gedaan om het beter te maken? Dan wil ik een eerlijk antwoord kunnen geven. Zo is het opeens heel persoonlijk of je in actie komt of niet. Niet omdat de politiek het wil of omdat er een zorgwekkend rapport ligt, maar omdat je hart het je ingeeft. Dat is voor mijn een enorm sterke motivatie."

Berg uitzoekwerk

"Ik heb toen meteen een aantal dingen omgegooid. Het meest zichtbare is dat wij ons huis uit 1968 hebben aangepakt: de achterpui vervangen, alles geïsoleerd, 23 zonnepanelen erop en een groen dak op de aanbouw. Een warmtepomp met ventilatiesysteem is de volgende stap, maar dat heeft helaas nogal wat voeten in aarde. Na een ontzettende berg uitzoekwerk en heel veel omwegen hebben we daar nu eindelijk een goede partner voor gevonden: Grijs naar Groen uit Houten."

Zo schoon mogelijk

"Verder hebben we stapsgewijs ons gedrag verduurzaamd. We produceren aanzienlijk minder afval, kopen zo min mogelijk verpakte producten en alles wat verteerbaar is verwerken we zelf op onze composthoop. Met een aantal buren hebben we een appgroep om compostmateriaal te verdelen over onze tuinen. Vanaf komend voorjaar gaan we zelf groente verbouwen en we doen boodschappen bij Hofweb: daar is alles biologisch en lokaal ingekocht. We eten zo schoon mogelijk: vegan en de laatste jaren bijna alleen nog onbewerkt voedsel. Nieuwe spullen kopen doen we liever niet meer, omdat dat verreweg de grootste bron van vervuiling is. Dat is niet altijd makkelijk, zeker niet met kinderen, maar je komt ontzettend ver met Marktplaats, tweedehandswinkels, ruilen en delen."

Natuur-inclusieve boerderijen

"Mijn grote wens is nu om in de gemeente Utrechtse Heuvelrug een aantal coöperatieve boerderijen te realiseren op een natuur-inclusieve manier, waar mensen zich kunnen inkopen om altijd te verzekerd zijn van lokaal en biologisch voedsel. Agrarische grond uit de economie halen en teruggeven aan de mensen en de natuur; daar ga ik de komende tijd mijn schouders onder zetten."

Tips van Alex